donderdag 31 januari 2013

Madammen-week, deel II

Enkele jaren geleden stootte ik al zappend op het TV-programma Het mooiste meisje van de klas.  Ik hou wel van een vette vleug nostalgie, dus...héérlijke TV! 
Klasgenoten die honderduit vertellen over dat ene mooie, soms mysterieuze, soms wat aparte meisje van toen.  En dan op zoek naar wie ze, jaren later, geworden is.  Mooier met de jaren...of net niet?  Gniffel, gniffel... Icon wink

Maar 1 aflevering boeide me toch net iets meer dan alle anderen.  Het begon met een muziekfragment van The Dinky Toys.  Zegt je niks of weinig?  Klik dan maar even...  Icon wink
Nu 21 jaar geleden al...

Het mooiste meisje van de klas bleek de blonde achtergrondzangeres te zijn.  Inge Onsea.  Toen populaire en impulsieve spring-in 't-veld.  Nu creatief brein achter het Antwerpse modemerk Essentiel.  Van een evolutie gesproken! 
En WOW, wat een inspirerend charisma heeft deze madam. 
Eentje met visie.  Met een eigenzinnige stijl.  Met smaak.  Met karakter!


copyright Essentiel


woensdag 30 januari 2013

Madammen-week

Als we het dan toch over madammen hebben, dan maken we er maar ineens een Madammenweek van! :)
Geen babes.  Wel straffe madammen.  Met karakter.  En geloofwaardig! :)

Axelle - terug van weggeweest - Red vind ik er zo eentje.  Een ferm madam.  Anders.  Bijzonder. Limburgs (hoe kan het ook anders :) ).  De Kennedy Boulevard vergeten we even.  Maar het parcours nadien - tot op heden- kon ik wel smaken.  Hoedanook: Axelle-lover of niet...  Het is een vrouw van de wereld.  Dat moet je toegeven.  En met meer dan enkel een leuke verpakking.

Artieste, groot in België, Frankrijk en daarbuiten.  Maar toch bescheiden.  Mama, maar van een erg frêle meisjes-achtige soort.
Fashionista ook.  Over smaken en kleuren valt te discussiëren.  Maar het minste wat je ervan kan zeggen is dat haar stijl karakter uitstraalt.  En I like that, madammen met karakter.  :) 



  

dinsdag 29 januari 2013

Boekskestijd

Dinsdag...boekskestijd!  Hou van boekskes-tijd: de halve krantenwinkel plunderen en een hele avond couch surfen met verstand-op-nul-lectuur.  I-de-aal.... na een drukke dag, en na drukke kids én een druk avondritueel... :)
En dan verslind ik werkelijk alles: van Flair tot de rioolblaadjes tot Humo tot Feeling Wonen ...àlles, of toch zo goed als!  Vandaag dus richting krantenwinkel. 

Mijn boekskes-radar hield toch even halt bij de aanblik van een naakte, zwangere Veronique - Miss Uber-babe- De Cock op de cover.  Demi Moore achterna.  Mooi!  Zelfs zwanger lijkt ons Veronique niet van deze wereld te zijn.  Al vindt ze zelf van niet, hoor...
I quote:  'Néé, ik ben niet trots op mijn lichaam.  Alles is zoooooo dik en zwanger.... Ik kan me écht niet inbeelden dat mijn man me nu nog aantrekkelijk vindt!'

Yeah right, Vero... :)

Alles zoooooo dik en zwanger...jawel!

Nee, geen nood aan hypocriet gezwets, madam De Cock.  In de plaats heb ik maar geopteerd voor de Humo, mét een beestig goede CD van de nieuwste rock-babe Trixie Whitley.  Jawel, ook van eigen bodem, of toch voor de helft!   En 200% puur én -oef-geloofwaardig.  Looooove Trixie!

Trixie


woensdag 23 januari 2013

De dooi

Januari is bijna om.  Driewerf hoera!!  Ik hou niet van januari en ook niet van februari. Te donker, te lang, te koud, te brrrr...
En als we dan toch bezig zijn, mag maart er ook meteen bij.  En skip ik vanaf nu officieel ook mijn toekomstige verjaardagen. Ha! Happy05

Ik ben een echte voorjaars-fan.  Een paar rondjes hardlopen in een pril voorjaarszonnetje is zoveel leuker dan ingeduffeld, als ware het Michelin-manneke himself. 
Daarom ga ik ook niet op skivakantie, denk ik.  De ski-fanaten zullen me zwaar ongelijk geven, maar ik hou niet van 15 laagjes thermische kledij.  En de tijd die het kost om ze aan-en uit te trekken.  En zeulen met skilatten, en de skilift zo net missen en met je snoet in de sneeuw belanden, en onzachte confrontaties met mede-skiërs,...Mezelf kennende zou ik, tengevolge hiervan, ook te goeie vriendjes worden met de après-ski, dus laten we de hypocrisie maar achterwege...en geven we gewoon toe dat een wintersportvakantie niet...mijn ding is.

En al kan ik een occasionele winterwandeling zeker appreciëren, geef mij maar de luchtigheid van de lente.  Letterlijk en figuurlijk.

En kids die weer elke week à volonté kunnen voetballen, zonder afgelastingen
En de eerste bbq's (ook al is het eigenlijk nog net iets te fris)
En de vele vrije feestdagen
En 's morgens een half uur meer tijd hebben, omdat de hele kroost zonder jas, en muts, en handschoenen, en sjaal, en sneeuwlaarzen,...de deur uit kan
En fietstochtjes naar school
En de eerste ijsjes-momenten
En de eerste rokjes en peeptoe-shoes
...

Van mij mag de dooi dus beginnen.  Liever vandaag dan morgen.   Volgende week +11 graden?
De winterslaap bergen we bij deze op.  Net iets meer dan een week hield ik het vol.  Het was ook een blog-vrije week. 
Eerlijk?  Deze maanden geven niet zo heel veel inspiratie.  Het is zoveel makkelijker in een tijd van the birds and the bees, and the flowers and the trees... (al ging dat liedje over iets anders, zeker...?) Love72

In ieder geval, een eventuele writer's block verwijnt dan als sneeuw voor de zon.

C'mon, spring time!



dinsdag 15 januari 2013

Winterslaap

Freeeeeeeeeeeezing Koning Winter is gearriveerd.  Ons Belgenlandje gehuld in het wit.  Kerstsfeer.  Met wat weekjes vertraging. 
Waar ik de eindejaarsdagen doorbracht op zomerpumps (!), kraken mijn Uggs dezer dagen in een dik wit tapijt.  Yes, na de lente-temperaturen mag de winterkledij uit de kast. 

Het is opvallend hoe iedereen bijna een soort van Sneeuw-god adoreert dezer dagen. 
Let it snow! Eindelijk, SNEEUW! Met de slee naar school...de komende uren zijn we nog niet terug!  Jeej!  ;s
Lyrisch worden we er bijna van.
Mezelf niet meegeteld, voor de duidelijkheid.  Lyrisch is niét de juiste omschrijving.  Toch niet als ik achter het stuur zit, zwalpend over het wegdek.  Sneeuw, auto, ik...NO good!
Met dank aan een sneeuw-slippertje enkele jaren geleden.

Maar OK, idyllisch blijft zo'n sneeuwlandschap wel.  En zelfs in het pikkedonker verlicht het als vanzelf.  Prachtig!  De kids zijn het er alvast volmondig mee eens.  Sneeuw is, naast zand en water, toch één van de natuurverschijnselen die het meest tot de verbeelding spreken.  Hier toch.

Morgen staat hoedanook een sneeuwman op het programma.  En sneeuwballen, véél sneeuwballen.  En we doen lustig mee, hoor... mijn haat-liefdeverhouding met Mr Snow laten we dan maar even voor wat het is. ;)

Maar toch kijk ik ongeduldig uit naar de opwarming nadien.  Naar mijn warme bed.  Met mijn nieuwe, ongelooflijk fantastische donsdeken. Naar een ochtend zonder wekker.  Of een aantal op een rij.  Als ik - sleepy head- toch zou mogen kiezen.... :)

Mmm, een winterslaapje ....sounds good! 


 

zaterdag 12 januari 2013

Arty Afternoon

Vandaag waren we gehalveerd.  De helft van het gezin naar het Autosalon (tja, zo gaat dat met autofreaks), de andere helft (mezelf en little fashionisto dus) ging voor wat andere quality time.  Solden-shoppen, fietsen, pannenkoekje eten...?  Mama's voorstellen werden maar lauw onthaald.   En na een snelprocedure geseponeerd.  Okayyy...

In de plaats werd het, op speciale vraag, een teken-marathon


























en daarna een dans-marathon...


























Arty Afternoon.  Ook mega-gezellig!

woensdag 9 januari 2013

Dagelijkse kost

Een week na datum zit de eindejaarsindigestie nog vers in mijn geheugen.  Maar toch heb ik al last van acute heimwee.  Van culinaire heimwee.

De rijkelijke feestdissen hebben weer plaatsgemaakt voor dagelijkse routine en al even dagelijkse kost.  En dat slechts 3x per dag, incl. droge boterhammen tijdens de lunchpauze op het werk.    Een heus dieet kan je het noemen.

Waar de feestdagen steevast begonnen met een -naar normale normen- uitgebreid ontbijt, gevolgd door een 11-uurtje bij de koffie, door een lunch met pre-aperitief, een apero met hapjes om 16u en het uiteindelijke pièce de résistance in vreet-land: een feestelijk 3-gangenmenu  ...lijkt het nu wel of ik moet kin-kloppen.  Er is ook simpelweg géén tijd om zoveel te eten.
Mijn knorrende maag, gisteren tijdens het werk, herinnerde me aan het feit dat ik mogelijk zwaar aan 't afkicken ben.  Van al dat heerlijke eten... 

Mijn weegschaal zal me er in ieder geval dankbaar om zijn. 
Anderzijds, een extra rondje op de loop-piste heb ik er méér dan graag voor over. #soinlovewithfood!



zaterdag 5 januari 2013

Blije stofjes

Vakanties. Ze vliegen!  Een kerstvakantie lijkt daarin toch altijd de kroon te spannen. Wat heeft deze vakantie dat een andere niet heeft?  Heeft het te maken met de feestdagen, en dus de vele feestjes (time flies when you're having fun!)...of met het letterlijke aftellen misschien,...?

Het is ook zo'n vreemde, contradictorische vakantie... iedereen heeft tijd om te rusten en de batterijen op te laden.  Samen met familie en vrienden.  Maar toch blijkt het traditioneel een redelijk vermoeiende tijd te zijn.  Verzuchtingen alom na 1 januari.  Toch blij dat die feestdagen achter de rug zijn! 
Same here!
Al vraag ik me af wàt er dan zo vermoeiend aan is: van het ene feestje naar het andere, en jezelf te goed doen aan verschillende eetfestijnen op rij... How hard can it be? :)
En uitgeslapen zijn we ook.  Met dank aan 2 kids, die gelukkig snel in vakantie-modus geraken: 8u, 8u30, 9u,...  Merci boys!

Maar desondanks maken de traditionele indigesties en katers toch stilaan plaats voor de nog meer traditionele januari-microben.  Snotter hier, kuch daar...alomtegenwoordig zijn ze.  Mezelf inclusief.
En behoor je nog niet tot de slachtoffers...op één van de naderende nieuwjaarsrecepties zal je Mr. of Mrs. Snotter wel tegenkomen.  Good luck! :)

En of dat alles nog niet vermoeiend genoeg was, start de overgrote meerderheid van de bevolking dezer dagen ook nog met een solden-queeste.  Joost mag weten wààr ze de energie vandaan halen...
Massale bestorming van stads-en winkelcentra...Nightmare on Shopping Street.
Overvolle winkels, te warme winkels, te drukke pashokjes, norse dames die net dat ene stuk uit je handen graaien, aftandse collecties die ze stiekem tussen de huidige duwen, ontmoedigend lange kassa-rijen, geen tijd om te lunchen of iets te drinken (want je wil hier zo snel mogelijk wég!), pijnlijke voeten, hoofdpijn,...enz enz...

Vandaag bloklettert de krant: je oerinstincten krijgen de bovenhand tijdens de solden.  Voor die norse madam, hierboven beschreven, geldt dat misschien.  Maar ik mis hoedanook élke vorm van dat instinct. 
Het doet ook blije stofjes vrijkomen in het brein.  Mmmm...

Nee, dan zweer ik nog steeds bij online shoppen: vanuit je luie zetel, met de voetjes omhoog, wijntje (of thee met honing, ingeval van microobjes) in de hand, zeer tijdsefficiënt... zero inspanning (behalve voor je bankkaart dan).  En je krijgt het nog thuisgeleverd ook. 
Aaaaahhh, blije stofjes...yep, ik voel ze, ik voel ze! :)