maandag 30 december 2013

Reflectie 2013

De laatste dagen van het jaar...Traditiegetrouw betekent dat een moment van reflectie. De balans opmaken, nagenieten, verwerken, alles op een rijtje zetten, ... wat je wil. Ieder doet het op zijn manier, maar traditiegetrouw ligt er ook altijd wel wat 'tristesse' op de loer tijdens zo'n dagen.
Het einde van een jaar betekent ook een beetje 'loskomen' van dat oude jaar, van herinneringen, van gebeurtenissen,van mensen misschien...en dat is niet altijd makkelijk. Maar het veelgehoorde cliché zegt dan dat elk einde een nieuw begin betekent. 100 maal herkauwd, maar een mooie ingesteldheid. Vind ik.

Als ik zelf een beetje mag reflecteren nu, dan blik ik tevreden terug. 2013 bezorgde me een content gevoel. Het was een jaar met een uitdaging. Of meerdere misschien.
Ik ontmoette nieuwe mensen. Boeiende mensen. Die me een kans gaven. Een kans die me schrijfopdrachten bezorgde. Schrijven werd een passie, waarvan ik tot voor een paar jaar niet wist dat ze in de kleinste vezel van mijn lijf borrelde. Maar het voelt goed om die passie te kunnen/mogen cultiveren. Echt onwijs goed.

Een jaar geleden begon ik nochtans met een klein hartje. Maar als er 1 ding is waar ik keihard in geloof, dan is het je hart volgen. Ook al is het soms maar een hartje. 

In 2013 hakten we ook knopen door. We lieten de kids van school veranderen, na een moeizaam parcours op de oude school. Als het de kids aanbelangt, dan lig ik - zoals vermoedelijk elke ouder- in een mega-knoop. Wikken en wegen, voor en na, veel praten, traantjes en slapeloze nachten... alles passeerde de revue. Maar we namen de sprong (in het diepe). Ze namen, tot grote opluchting, een goede start op de nieuwe school. En het gaat tot nog toe goed. Ja, prima zelfs. Fijn. Content.

Verder is er niet zoveel te reflecteren. Enkel dingen om dankbaar voor te zijn.
En zo kijken we rustig vooruit naar wat toch wel een énorm heuglijk jaar lijkt te worden. 2014 brengt ons een eerste communicantje (ja, onze jongste wordt groot!), een trouwpartij (nee, niet van mezelf) en ...een baby'tje (néé, ook niet van mezelf!)!
Héérlijk, toch! Eind 2014 dus wel heel wat te reflecteren... :)

to be continued


Dank jullie wel voor het lezen, het volgen en voor de fijne reacties!
Maak er een superfijn eindejaar van!





donderdag 19 december 2013

Jingle Bells: a state of mind

Zo, Kerst staat dus effectief weer voor de deur. Een witte editie kunnen we dit jaar op onze buik schrijven, maar het kost, desondanks, geen moeite om in the mood te geraken. Ook al krijg ik het meer dan eens op mijn heupen van the most wonderful time of the year-gezangen.
En ook al neem ik me elk jaar voor om...géén nieuwe kerstversiering te kopen, om het huis niét vol kaarsen te proppen, om me strict aan het cadeautjes-budget te houden, om geen nieuwe feestoutfit te shoppen zo vlak voor de solden, om mezelf niet te storten op de overvloedige kerstbuffetten,...

Grmpfffff, het ziet er dus naar uit dat dat weer niét gaat lukken. Nieuwe kerstversiering...het moest en zou wit worden dit jaar en de kerstballen stonden aan 30% korting, dus: check!


Kaarsen...op elk vrij schapje minstens één: check dus. Wat betekent dat ik voor het slapengaan een extra rondje doorheen het huis loop, om er zeker geen te missen. Kwestie van niet te vroeg met de kerstboomverbranding te starten.



Cadeautjes-budget werd alweer ruim overschreden, zoals elk jaar. Dit jaar lukte het ook wonderwel om écht leuke dingen te vinden. Zo leuk zelfs, dat ik bijna geen zin heb om ze af te geven. Maar soit, de beste cadeautjes zijn degenen die je zelf wil, zeker? Het is tenslotte Kerst voor iets... Gun je medemens ook eens iets, enz...*zucht*



Voor de outfit ben ik ook overstag gegaan, moet ik toegeven. Ik was de inhoud van mijn kleerkast beu. Punt. Al heeft mijn wederhelft de indruk dat ik van een andere planeet kom, als ik zulke zaken verkondig. Dus kocht ik (stiekem) wat nieuws. Onder het motto: een LBD'ke heb je nooit te veel in je kast. En OK, ook nog wat andere zaken, maar aangezien dit bewijsmateriaal is dat tegen me gebruikt kan worden, beperk ik de visuele bewijslasten.



En wat de culinaire vooruitzichten betreft... I am a die hard FOOD LOVER! Need I say more??



Moraal van het verhaal: Preventieve loopsessies...ook check. We willen immers nog in dat LBD'ke geraken, niet waar? No pain, no gain...









vrijdag 13 december 2013

Stilstaan is niet achteruitgaan

Wie mijn blog regelmatig leest, weet dat ik af en toe - in mijn malle mama-molen- wel eens op de rem trap. Of beter nog: helemaal stilsta.
Stilstaan...het woord herinnert me spontaan aan mijn economie-leerkracht in mijn middelbare-schoolperiode. De vrouw kon niet (en ik wik mijn woorden) op mijn sympathie rekenen, vooral vanwege haar uiterst raadselachtige examens.
Maar ook omdat ze constant STIL-STAAN IS ACH-TER-UIT-GAAN scandeerde. Ze herhaalde het zo vaak dat ik bijna overwoog om het op mijn examenblad te noteren, dat toch meestal (te) blanco bleef.

Awel, ik ben het niet eens met haar. Nu durf ik dat zeggen, 20 jaar na datum. Op economisch vlak heeft ze, strict genomen, wellicht een punt.
Maar economie is geen exacte wetenschap. Daarvoor is er te veel menselijke invloed. En dan is stilstaan helemaal niet achteruitgaan. Af en toe stilstaan, is nodig. Even alles herkaderen. En meeleven...

Iets wat misschien te veel in deze kerstdagen - in een sfeer van peis & vree - gebeurt, en te weinig op andere dagen.
Maar kerstperiode of niet... ik wil vandaag, op deze vrijdag de 13de, toch stilstaan. Of meeleven...

Met kleine Kamiel, die nu al moet vechten voor zijn jonge leventje. Samen met zijn mama, die al even hard vecht voor het hare...
Met Sabine, die haar man en lieve papa voor haar kinderen moet missen.
Met Tom en Shirley, die vechten tegen borstkanker.
Met Frederik, die zijn vrouw en mama van zijn dochtertjes een jaar geleden plots moest afgeven.

Verdriet en pijn dat niet breed uitgesmeerd wordt op tv, maar dat even hard wordt geleden. Ondanks de ongelooflijke positieve kracht waarmee ze in het leven staan, ieder op zijn manier.

Deze blog is voor jullie. En straks ook een extra kaarsje, of 10...X



zondag 8 december 2013

Dwaas December

Zo, de Goedheiligman mag weer relaxen onder de Spaanse zon. Met andere woorden: we kunnen opnieuw opgelucht ademhalen. En we verwelkomen bij deze een staat van peis & vree! Zoals dat hoort in deze eindejaarsperiode.
En het was nodig, want de voorbije dagen bereikte de Sint-spanning toch wel een alarmerend hoogtepunt, gecombineerd met ware Sint-visioenen. Ocharme, die kleine kinderhartjes...
Geduld is een schone deugd, zeggen ze...maar breng dat een 6- en 8-jarige maar eens aan het verstand. Een geluk dat de Sint-buit de gemoederen kon bedaren. De LEGO-lading doet zelfs vermoeden dat we zéér rustige weekendjes tegemoet gaan.

Lang leve dus het leven na 6 december! En van de Sint-modus stappen we al meteen in Kerst-modus. Als er 1 maand is waar de economie niet onderhevig is aan de crisis, dan moet het zeker december zijn. Koortsachtig zoeken naar cadeautjes, naar feestmenu's, feestoutfits, vakantie-uitjes, nog meer feestdineetjes, ...Koortsachtig veel geld uitgeven. Het blijft toch een beetje een dwaze maand. Gezellig, maar dwaas.

En met z'n allen doen we lustig mee met die dwazigheid. Gewoon, omdat het eens een keertje moet. Dus...december, haal alles maar eens uit de kast! I am so ready! :)