Waar ik de eindejaarsdagen doorbracht op zomerpumps (!), kraken mijn Uggs dezer dagen in een dik wit tapijt. Yes, na de lente-temperaturen mag de winterkledij uit de kast.
Het is opvallend hoe iedereen bijna een soort van Sneeuw-god adoreert dezer dagen.
Let it snow! Eindelijk, SNEEUW! Met de slee naar school...de komende uren zijn we nog niet terug! Jeej! ;s
Lyrisch worden we er bijna van.
Mezelf niet meegeteld, voor de duidelijkheid. Lyrisch is niét de juiste omschrijving. Toch niet als ik achter het stuur zit, zwalpend over het wegdek. Sneeuw, auto, ik...NO good!
Met dank aan een sneeuw-slippertje enkele jaren geleden.
Maar OK, idyllisch blijft zo'n sneeuwlandschap wel. En zelfs in het pikkedonker verlicht het als vanzelf. Prachtig! De kids zijn het er alvast volmondig mee eens. Sneeuw is, naast zand en water, toch één van de natuurverschijnselen die het meest tot de verbeelding spreken. Hier toch.
Morgen staat hoedanook een sneeuwman op het programma. En sneeuwballen, véél sneeuwballen. En we doen lustig mee, hoor... mijn haat-liefdeverhouding met Mr Snow laten we dan maar even voor wat het is. ;)
Maar toch kijk ik ongeduldig uit naar de opwarming nadien. Naar mijn warme bed. Met mijn nieuwe, ongelooflijk fantastische donsdeken. Naar een ochtend zonder wekker. Of een aantal op een rij. Als ik - sleepy head- toch zou mogen kiezen.... :)
Mmm, een winterslaapje ....sounds good!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten