zaterdag 29 december 2012

Wishlist 2013

Het doet toch wat...een nieuw jaar in zicht.  Weeral een nieuw jaar.
Ne mens wordt er al eens emo van (nota aan de niet-emo-fans: gelieve niet verder te lezen :) ).  En met de jaren precies meer en meer.
 
20 jaar geleden...wat zeg ik...zelfs 10 jaar geleden nog was de PARTY mood de enige sensatie die je onderging op oudjaar.  Tegenwoordig maakt die feeststemming al eens plaats voor wat (zelf)reflectie.  Yep, 't is den ouderdom, zeker weten. ;) 
Niks mis met wat bezinning op tijd en stond.  Dus laten we het, op deze (bijna-) vooravond van 2013, blog-gewijs bezegelen.

Geen wishlists...die heeft iedereen in overvloed.  En eerlijk, wat is er nu zo wisherig aan die mooie sofa, of die city trip naar New York, of dat ene paar schoenen (ook al zit je schoenenkast overvol),...  If you can dream/wish it, you can do it...  of Live life to the fullest...en nog meer van datte.
We zeuren er met z'n allen toch een pakske op los.  Over materiële zaken.  Over oppervlakkige zaken.  

Mijn wishlist 2013 is, ik geef het toe, melig. En utopisch misschien. En naïef ook wel en...  Mijn wishlist 2013 is superkort ook.

Eigenlijk moet ik toegeven dat ze geheel blanco is ondertussen.  Ik heb ze daarnet gewist.  Omdat we in al ons materieel enthousiasme wel eens vergeten te genieten.  En te dromen.

Laten we daar anders 1 collectieve WISH van maken.  Enfin, 2 eigenlijk:

Genieten. Dromen.


De rest komt als vanzelf.


En tot slot een, dik-verdiende, staande ovatie voor mijn trouwe Miss Mamalicious-clubje: Bedankt voor het lezen, voor de enthousiaste reacties, voor de aanmoedigingen.  Hartverwarmend! 
CU next year, more MM-stuff to come!

X.

woensdag 19 december 2012

Goede voornemens


Gaan sporten, gezonder eten, minder stressen, meer tijd voor familie en vrienden,... Iedereen maakt ze, de gekende goede voornemens.  Eind 2012 is dat niet anders.  Zoals het hoort met tradities! 

Op Facebook zie je al de eersten passeren.  De volgende dagen bulkt het er van.  Leuk om te lezen!
Het werkt aanstekelijk.  En het doet je nadenken, toch wel. 

Indien je er nog eentje moest zoeken, dan heb ik trouwens een enorme aanrader voor je.  Zie hierboven.  Ben een ervaringsdeskundige.  big grin
 
Ja, ik doe wat ik graag doe.  Al durf ik het bijna niet hardop zeggen.
Maar toch doe ik het...ik heb een leuke job.  Eentje waarin ik dat fameuze ei kwijt kan.   Yep, I am one happy working woman

In 2013 ga ik echter nog een happier ei leggen.  Of liever: een extra ei.  Er komt een surplusje.  Mijn eigenste kersje op de taart, zeg maar. 
Die schrijfmicrobe van mij wordt immers alleen maar groter.  Een ware epidemie, dus een remedie dringt zich op.  Of ze plaatsen me binnenkort in quarantaine. :)  

De enige remedie voor die kriebelende microbe is simpel...schrijven, schrijven, schrijven. 
En schrijven zullen we doen.  Hopelijk vele dagen lang. 

In 2013 breekt de wondere wereld van het freelancen aanEen nieuwe wereld.  Helemaal te ontdekken.  Een eerste kennismaking met de administratieve kant was er al eentje om u tegen te zeggen. Wat maak je in orde als je start met een zelfstandig bijberoep...BTW-nummer, ondernemingsnummer, aansluiting verzekeringsfonds, btw-plichtig, niet-btw-plichtig,....  Amehoela!  time out
Maar dat komt waarschijnlijk ook omdat ik daar -oh zo goed- in ben.  Ahum! winking

Laten we hopen dat de rest vlotter verloopt.

Ik wens iedereen alvast zééééééér zàààààààààlige kerstdagen en een knallend eindejaar.  Met of zonder pakketje goede voornemens.


X




zondag 16 december 2012

Quality time

Voor de verandering hadden we eens geen verplichtingen dit weekend.  Op het programma enkel quality time.  Dag 1 met de wederhelft, dag 2 met de hele kroost.

Starten deden we in Gent.  Toch mijn all time favourite.  Heerlijke stad.  Het heeft iets van een groot dorp.  Wat een pluspunt is je als van plan bent om, zonder enige strategie, te gaan kerstshoppen.  happy  Kwestie van de voetjes niet te zeer te kwellen!


Om nog maar te zwijgen van het prachtige historische kader.  Een beetje zoals die andere historische stad, maar dan échter.  Vind ik. 
Dag 1 eindigde met een lekker etentje.  Zo eentje waarbij je je kan concentreren op je eigen bord, waarbij je geen omkijken hebt naar wie al dan niet zijn glas omgestoten heeft, waarbij je geen smospartijtjes op te kuisen hebt, waarbij je geen 5 keer moet opstaan voor de sanitaire stopjes.  Waarbij je zelf je happen op een gastro-enterologisch verantwoorde manier kan kauwen en verteren. Ja, waarbij je zelfs wàrme happen kan nemen!  En zelfs nog een deftig gesprek kan voeren.  happy  Fantastisch!
Anders moeten we dit 1x per week invoeren, was de conclusie.  happy

Maar het mocht toch snel dag 2 zijn.  Want hoedanook verlang je weer naar die 2 maaltijd-verstorende kapoenen.
Na het ontbijt naar huis en meteen richting bioscoop met z'n allen.  Voor Rammende Ralph, of Wreck it Ralph
Voor diegenen die ons verdenken van pedagogisch onverantwoorde films winking, zie hieronder:


Dag 2 sloten we af met een lekker vettige, maar véél minder rustige, hap bij Mc Donald's!


Het contrast met dag 1 kon niet groter!
Maar ach...ons viermanschap is bij deze weer versterkt! happy



zaterdag 8 december 2012

Feeling so... Jingle Bells

De Sint is nog maar net het land uit, of ho, ho, ho...de Jingle Bells doen al hun intrede.
Move over kilo's speel-en snoepgoed, hier komt de...Kerstboom!  Terwijl de kids (en ja, ook manlief) zoet zijn met de Sinterklaas-buit, zal mama er eens aan beginnen.

Beetje copy-paste- gevoel elk jaar, maar hoedanook: heerlijk, toch?  Een postkaartje van een (weliswaar smeltend) sneeuwlandschap buiten maakt het af. 
Maar eerst: op naar de dichtstbijzijnde kerstshow en alle bling bling inladen.  1 tegenvaller: de portemonnee blinkt plots wat minder aan de kassa. winking  De peperdure (maar prachtige!) slinger van echte struisvogel-veren had ik dan nog laten liggen.  Arme beestjes.  Ja, ook struisvogels hebben recht op X-Mas.
 
Na de shopping spree...het traditionele gevecht met de lampjes.  Een rotklusje is dat toch steeds.  Heb je dat hele kluwen ontrafeld, de stekker in het stopcontact...werken er 1, 2, 3, 4...niet meer.  Aaaaaaaah.at wits' end 
Hop.  Terug richting kerstshow.  Samen met vele andere lampjesliefhebbers, merk ik.  Geen Kerst zonder lichtjes, da's duidelijk.

Maar goed, na veel vijven en zessen staat Mr. Christmas Tree te blinken in onze woonkamer.  Love it! 

donderdag 6 december 2012

Sinterklaas bestaat

De kids zijn euforisch dezer dagen.  Begrijpelijk.  Wat een feest toch voor die gasten.  Sinterklaas en Pieten all over the place.  De jongens weten niet meer waar ze het hebben met alle hulp-versies. happy
Ik kijk nu al op tegen de dag dat de Sinterklaas-illusie doorprikt wordt.  Zo héél lang zal het niet meer duren, met eentje in het 2de leerjaar. sad

En terwijl zij zich verheugen op nog maar eens een Sint-verrassing dit weekend, was mama blij met haar eigen Sint-kadootje deze week.  Erg blij.  En opgelucht.  Na lang gepieker, zoeken, informeren, ... weten we sinds deze week eindelijk wat de oorzaak is van onze oudste kapoen zijn rekenproblemen.

Na testing bij de psychomotorisch therapeut blijkt hij een lateralisatiestoornis te hebben.  Het klinkt zeldzaam, en misschien wat akelig...Maar dat is het niet.  De halve school kampt ermee.  Blijkbaar.   

Kinderen van die leeftijd zijn normaliter lateraal, dus ofwel uitgesproken links of rechts.  (auditief, visueel tot hand-en voetcoördinatie).  Onze oudste is bilateraal: hij is auditief en visueel rechts, maar hij voert links uit.  Probleem, vermits de waargenomen info in de hersenen 'overgezet' moet worden van rechts naar links.  Wat meestal niet vlot en snel verloopt bij zo'n stoornis.  Gevolg: leerproblemen.
Gelukkig kunnen we er iets aan doen: 1x per week psychomotorische therapie.  En we kunnen daarvoor terecht bij een groepspraktijk van gedreven experts die op een supergoeie wijze aan de slag gaan met kids.

Mega-opgelucht en blij nu.  Dit is mijn eigen kleine/grote Sint-cadeau.  De beloning voor het wekenlange zoekwerk.   Met GROTE dank aan de alerte Miss Mamalicious-lezeres die me hierover tipte.  Dankzij haar zitten we nu op het goede spoor.

Wat ik blijkbaar niet kon verwachten van de school.  Jammer.


Happy b-day Sint

  

dinsdag 4 december 2012

Happy Halve Verjaardag!

Ik merk dat ik plots weer in maanden tel, zoals ik met mijn pasgeboren baby in maanden telde.  Deze keer gaat het - voor alle duidelijkheid- om mijn MM (Miss Mamalicious)-baby. 
Voor de kids gaat het inmiddels al even in jaren. happy

6 volle maanden telt mijn jongste creatie ondertussen! Hiep hiep hoeraaaaaa!

Toen ik een half jaartje geleden aan de slag ging met mijn blog-microbe, was ik toch wel een beetje bang.  Of liever: terughoudend.
Dat bloggen, ik begreep het niet zo goed.  Wie gooit nu zomaar zijn (halve) leven op het net?  En waarom denk ik dat ook maar iemand geïnteresseerd zou zijn in dat leven van mij?  Wie gaat het lezen?  En hoe gaan ze reageren? nail biting

Maar het bleek gewoon wat koudwatervrees.  Iets wat elke penliefhebber moet overwinnen, vermoed ik.  Of je nu fictie of non-fictie schrijft.
Uiteindelijk valt het best mee allemaal.  Die koudwatervrees veranderde snel in een waterval aan inspiratie en aan woorden.  In feite is het een vorm van therapie, een uitlaatklep,...een passie. 

Een voorliefde voor taal had ik altijd al.  Het ordent mijn gedachten en laat me, eens zwart op wit, alles in (een ander) perspectief zien. 
Soms helpt het zelfs relativeren.  Mijn recept: effe je frustratie neerpennen, een paar minuten/uren/dagen (naargelang de ernst) laten trekken, herlezen...en dan beseffen dat het, in 99% van de gevallen, larie en apekool is.  happy

En dan krijg ik ineens flashbacks vanuit mijn tienertijd.  Uren en uren schreef ik mijn diepste zieleroerselen in zo'n ultra-lelijk dagboekje (ja-haa, mét slotje!).  Jaren later heb ik ze nog eens ter hand genomen.  Bij wijze van nostalgie.  Ik hou van nostalgie.
Resultaat?  Een beetje weemoed, maar vooral: hilariteit alom. In mijn eentje hardop gelachen om de bekende mini-drama's: om mijn zoveelste gebroken hart (dat een paar dagen later uiteraard alweer gelijmd was).  Om de zoveelste discussie met het thuisfront en het bijbehorende ongenoegen...  Tieners zijn echte emo-rollercoasters.  Schitterend!
Al zal ik er binnen een aantal jaren wellicht minder enthousiast over zijn.
Maar jongens zijn minder erg dan meisjes.  Toch?? big grin


Happy halve verjaardag, MM!  party