Kermis stond hier vandaag op het programma. OK, onder druk van de kids (en van het heerlijke herfstzonneke), want zonder dat zou je er me niet snel zien. Maar het was fun, moet ik toegeven. De boys hebben het beste van zichzelf gegeven. En dat was duidelijk te merken aan de vele tientallen euro's die we lichter wogen, maar ook aan het voorraadje rommel (prijzen, zoals zij dat noemen) dat mams mocht meezeulen.
Rommel die, met zekerheid, binnen een paar dagen richting containerpark gaat, wegens onherstelbare schade. Maar ondertussen zijn ze wel ongelooflijk zoet en stil, onze boys, met de kermisrommel. Voor even dan. Toch een béétje return voor die tientallen euro's. ;)
Onvervalst jeugdsentiment is het wel. Mijn grootouders woonden (en dat doen ze nog steeds) vlak aan de kermis. En elk jaar was het een familietraditie om daar samen te komen en de kermisattracties onveilig te maken. Het was hét event van het jaar. Bijna letterlijk een feestdag. Met iedereen in een op en top nieuwe outfit.
Samen met mijn nichtje trok ik dan ten aanval, mét zakgeld van oma en opa. En we keerden niet terug voor de centjes op waren.
Toen kon je (gelukkig) nog een hele dag vol maken met 1000 BEF. Nu welgeteld 1 uurtje, schat ik.
Maar fun hadden we, en hebben we nog steeds. Ook al vind je elk jaar bijna dezelfde attracties terug. Attracties die er 20 jaar geleden ook al stonden.
Een beetje melancholisch word ik er altijd wel van.
20 jaar geleden zàt je in de Deca Dance, en nog eens en nog eens...tot je er misselijk van werd...
Nu sta je aan de zijlijn een beetje gniffelend toe te kijken... mét 2 kids, veel kermisrommel én een lege portemonnee. ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten