vrijdag 24 april 2015

Genieten!

Ze ligt al een weekje achter ons, de paasvakantie. Maar wat was ze leuk!
Ik had nochtans mijn twijfels, want ze zat eivol, om het in paastermen uit te drukken. De overload aan activiteiten bleek best mee te vallen. En ook het me-time-gehalte heb ik, bij nader inzien, omhooggekrikt. Geen spijt van. 

Het gaf me de broodnodige energie om erin te vliegen. Op werkvlak heb ik kunnen doen wat ik moest doen. Een deadline halen, dat geeft toch elke keer weer kiekevlees. Voldoening is wellicht het beste gevoel ter wereld.

Aan het einde van de eerste week dreigde het peis & vree-sfeertje nochtans in de soep te draaien, want de boys vlogen mekaar meer dan eens in de haren. Verveling alom, ook al hadden we ons best gedaan om voldoende variatie in te lassen. Het mocht niet baten. De rand van een vakantiedipje was in zicht. ;)

Maar hoera, daar waren dan - net op tijd- de langverwachte vakantiekampjes. De oudste koos voor een techniek-kamp, de jongste voor - hoe kon het ook anders - een voetbalkamp. En hop, het testosteron vloog de deur uit. R.U.S.T

En mama kreeg weer wat tijd om te schrijven, deadlines te halen en ... te terrassen (de boog kan niet altijd gespannen staan, niet waar?). De zon was schitterend die week. 100% zomergevoel. We sloten de vakantie af met een hamburgertentje en een concert van Selah Sue, mét de ganse kroost.

Zo maken ze ze niet meer, die vakanties. Wanneer is de volgende?



woensdag 1 april 2015

Aprilse grillen

In mijn hoofd is het een beetje zoals het weer dezer dagen: stormachtig. Daarbinnenin staan de radartjes niet stil. Integendeel, ze ratelen maar door. En ze zijn ook nog niet van plan om te stoppen.
Het ultieme bewijs is... een volgepropte paasvakantie. Te veel willen doen in te weinig tijd. Typische valkuil.
Zelfs voor de beloofde sushi-date met mijn jongste zoon is het zoeken naar een gaatje.

Wat werken in combinatie met een paar vrije dagen gevuld met sleepovers, speeldates, familiebezoekjes, (sport)kampjes, dinner dates, een concertje, 3x sporten per week ... het lijkt wel of de paasvakantie de laatste twee weken van mijn leven zijn. Alles eruit halen wat erin zit!

Uiteraard ook allemaal momenten om te koesteren en om van te genieten, maar toch betrap ik me erop dat ik geen vleugje me-time ingebouwd heb. Me, myself & I -momentjes, waar ik zo van hou. Ingrediënten? Just me en géén agenda. Simpel, maar steeds een succesformule.

Met ouder worden lijkt het wel of we onze beschikbare tijd krampachtig willen invullen. Want het leven is te kort, zeggen ze dan. Helemaal akkoord, als je ook over de gave beschikt om dat concreet invullen met mate te doen. Iets waar ik altijd mee worstel ... :)

Dus van tijd tot tijd komt daar een stormpje van. Die aprilse grillen toch...