Vakantie, het komt niks te vroeg. De laatste weken begon mijn lijf wat tegen te sputteren. Kwaaltjes en pijntjes en zo. En dan gaan mijn innerlijke alarmbelletjes rinkelen. Want ik herken ze - het 'voordeel' van ouder worden én een burn-out enkele jaren geleden - als geen ander. Dan weet ik dat het tijd is om gas terug te nemen. Ook al doe ik doodgraag wat ik doe.
Perfectionisme is, soms helaas, my middle name als ik aan iets begin. En ik kan naar het plafond liggen staren om 2u 's nachts als die radertjes in mijn hoofd op volle toeren draaien.
Maar ik heb het nodig, die adrenaline. Om scherp te blijven en figuurlijk niet in slaap te dommelen. Routine maakt van mij immers een lui doos. Dus ik heb vaak nieuwe prikkels en uitdagingen nodig. Ook al betekent dat weleens een rondje plafondstaren in het midden van de nacht.
En alsof het zo moest zijn, las ik gisteren een toepasselijke quote van Veronique Leysen, zaakvoerster van de Antwerpse Maurice Coffee Bar: "hoe ouder ik word, hoe wilder mijn dromen".
Oh yes, sister!
Een tijdje geleden zei een vriendin me: "de meeste mensen gaan minder werken als ze ouder worden, jij doet net het tegenovergestelde. Is dat wel een goed idee?"
Ja, ik vind dat een goed idee. Toen de kinderen kleiner waren, ben ik bewust minder gaan werken. Maar ik merkte al snel dat ik weinig huismoederkwaliteiten had. Met alle respect trouwens voor degenen die dat wel hebben. Je huishouden runnen als een bedrijf, dat is een kunst. Maar dat kàn ik niet. Nee, mijn huishouden is chaotische bedrijvigheid. Eigenlijk eentje dat afstevent op een faillissement. ;) Het draait wel, maar bij momenten redelijk vierkant. En dan maak ik een diepe buiging voor de huishoudhulpen van deze wereld.
Dus toen de kinderen als kool begonnen groeien, deden mijn dromen hetzelfde. De zorg voor hen werd minder en kreeg ik letterlijk en figuurlijk meer handen vrij om er echt iets mee te doen. En daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. Ik ben blij dat ik me vastgebeten heb in die dromen. Ook al wil dat zeggen dat ik af en toe eens de alarmbelletjes hoor rinkelen. Dan ga ik gewoon even op de rem staan. Zoals de komende weken. Hashtag moetjustniks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten