Ik ben dan ook altijd blij geweest met mijn poetsvrouw(en)...Jawel, meervoud...de ene na de andere, welteverstaan...
Maar na de 4e in rij had ik het wel effe gehad. De ene wou plots niet meer werken (was nochtans mijn absolute tegenpool op vlak van poetsen, toppie dus!), de andere moest voor de zoveelste keer onder het mes en mocht daarna geen emmer meer verheffen, nog een andere had 5 x per jaar een griep-marathon (lees: per keer maar liefst 2 weken),... Zucht...
Dan maar niemand meer, was de conclusie...maar néé, dat is het niet. ECHT niet!
Mijn uitstel-gedrag neemt echt ongezonde proporties aan, en mijn humeur op de wekelijkse poetsdag ook.
Dus de jacht op een nieuwe poetsvrouw (mét gouden medaille voor strijken) is weer geopend!
Al is mijn super woman wellicht dichterbij dan ik denk... Ze had het nog zelf aangeboden ook...
van de week de schoonmama (poets-en strijkwonder én binnenkort op pensioen!) maar eens verblijden met een bloemetje, peins ik...bij wijze van herinnering ;)
En onder het mom van wat je zelf niet goed kan, besteed je best uit...voel ik me niet eens schuldig, echt niet... ;s
Geen opmerkingen:
Een reactie posten