Is me dat even een evolutie, waarbij ik mezelf toch afvroeg hoe het eigenlijk zover is kunnen komen.
De voetbalvrouw, allez gij...
Uitgerekend ik, die altijd een lichte afkeer had van het spel. Ik, die zuchtte bij de zoveelste voetbalmatch op TV en vooral: geen ene bal snapte van het spel. Ik, de ultieme voetbal-leek, sta nu elke week naast het voetbalplein. Maakt dat me een voetbalvrouw? Echt?
Het woord heeft zo'n onderdanige bijklank. Alsof je enige missie erin bestaat 100% ten dienste te staan van je voetballende man(nen). Wat voor een aantal onder ons ook wel klopt natuurlijk...
Gelukkig neemt het fenomeen tot nog toe kleinschalige proporties aan. Maar ik voel het, Koning Voetbal regeert in dit gezin. En ik ga me simpelweg moeten neerleggen bij een alleenheerschap. Want na 2 voetballertjes heb ik nu ook een trainer in huis. Ik bereid me alvast mentaal voor op (nog meer) gevulde voetbalweekends, voetbal op tv, geanimeerde voetbalgesprekken aan tafel, ellenlange voetbal-analyses ...
Tot nog toe kan ik het echt wel smaken en schik ik me dus naar Zijne Majesteit, Koning Voetbal. Maar vraag me over een paar maanden nog maar eens of ik toch geen staatsgreep overweeg...
Iemand zin in een potje meiden-voetbal??
Hahaha hier ook een voetbalvrouw en dan heb ik maar 1 voetballer in huis. Ik ben er best druk mee, ook omdat ik iets wil betekenen voor de club. Dat betekent bestuursdiensten, verslagen schrijven. Hahaha, ajoh... het houdt je van de straat :-)
BeantwoordenVerwijderenJa, het is een nieuw soort 'tijdverdrijf. :) Al beperkt het zich hier tot supporteren :), dus dan heb jij wel wat meer om handen!
VerwijderenIk krijg vooral de kriebels van voetbalouders die denken dat hun kind de nieuwe Beckham is ;-) en dan gaan zeuren tegen de trainer waarom hun zoon op de bank mopet zitten en zo meer...daarom ga ik niet meer mee als mijn zoon moet voetballen...dat moet mijn man doen.
BeantwoordenVerwijderenKatrien x
Idem dito, Katrien. :) Ik vind wel dat ze zich moeten inzetten en moeten luisteren naar de trainer, maar om nu te pretenderen dat de mijne het volgende voetbalwonder is...nee, hoor. Ik krijg namelijk ook rillingen van roepende, tierende, scheldende ouders...vre-se-lijk. Dus ik probeer alvast heel hard om niet zo'n voetbalmama te zijn. ;)
Verwijderen