Rehab

Ja, het is zover!  5 weken geleden leek het nog zo onwaarschijnlijk ver (bijna ettelijke lichtjaren ver zelfs), maar vanaf morgen is het weer BACK TO -damn- REALITY.  En al heb ik allerminst te klagen over mijn job, toch ga ik zwaar moeten afkicken.  Zou er nog een plaatsje zijn in de rehab??

Oh - ooooooooooh, wat ga ik het missen...

- 1 (of 2...3...4) versnelling(en) lager leven
- elke dag een ijsje eten (ja, echt waar...op een paar miezerige dagen na toch)
- 's morgens geen wekker moeten aanhoren (en 3x afduwen)
- mezelf afvragen welke dag het vandaag ook weer is
- om 9u30 (mét slaapogen) nog naar de bakker slenteren voor ontbijt
- de geur van zonnecrème
- om 16u al aperitieven (ok, soms al om 15u...)
- bij de minste zonnestraal een sprintje trekken naar mijn ligzetel
- in slaap vallen in diezelfde ligzetel
- net voor sluitingstijd nog naar de Colruyt voor een spontane BBQ-ingeving
- laat terrassen met vrienden én kids
- niet moeten denken aan wat we morgen, overmorgen en de dag nadien gaan eten, wegens...een zéé van tijd
- vanavond beslissen om morgen naar de zee te rijden (toegegeven: vaak samen met de ganse Benelux  )
- zandkastelen bouwen met de kids
- zand tussen de tenen (en andere plaatsen   )
- de strijk & co laten staan, want nu schijnt de zon én...er is immers nog steeds een zéé van tijd. En morgen zal het beslist wel regenen
- mijn zonnebril de godganse dag dragen, ook met een mini-straaltje zon.  Het daglicht kan zo straf zijn, hé!
- 2 of 3 x per week bloggen (al beloof ik hard mijn best te doen, hoor)

Gewoon...à l'improviste leven, dat ga ik KEI-hard missen.  Vanaf morgen komt er structuur en routine in de plaats.  God, I hate it... Maar ik beloof het, ik ga er het beste van maken en mijn collega's verblijden met veel vakantie-vibes. 
En om toch een beetje la dolce vita mee te nemen, smeer ik morgenvroeg geen gewone dagcrème.  Nee, er gaat een dikke laag zonnecrème op.  En onder de middagpauze trakteer ik mezelf op een ijsje.  Nog eentje, om het af te leren.