Sunny side up

De zon was er vandaag. En hoe!? 24 graden, zeg...ik was vergeten hoe warm 24 graden voelden. En om buiten zonder jas te kunnen rondlopen, om mijn zonnebril de hele dag te dragen, om de volledige middag getuige te zijn van de voetbalmarathon van de kids en dus geen spatje broederlijke ruzie te bespeuren, om buiten te eten, om de was in de openlucht te laten drogen, om de opruim-en poetskriebels gewaar te worden (ja, ik heb daar echt zonne-energie voor nodig), om hardop te zingen met je autoraam naar beneden, om zomerspullen te shoppen, om 's avonds nog te kunnen terrassen, om in een zwembad te springen,...
Ik zoek nog een superlatief om het gevoel te omschrijven! (Suggesties welkom!)

En iedereen voelt duidelijk hetzelfde...met de eerste zonnestralen zie je de spanning van de gezichten smelten. Waar ik de vorige weken nogal wat grommelpotten spotte (mezelf inclusief), lijkt het nu wel alsof iedereen uit een boze winterslaap ontwaakt.

De pessimisten onder ons verkondigen er meteen bij dat het van korte duur is. Maar hé... wat we gehad hebben, hebben we gehad. Zeuren gaan we niet doen. Carpe diem, weet je wel?

En als de zon even niet van de partij is, dan neem je er toch gewoon deze blog weer bij! 

Heerlijk, toch?

Je wordt er helemaal

van.

En anders kan dit deuntje van Daft Punk ook helpen...Ik voel me met deze alvast in sunny oorden!