Een waarheid als een koe, deze...
Muziek heeft zo'n bijzondere eigenschap. Het is als een bondgenoot. Soms oorverdovend luid, soms een vage schim op de achtergrond. Het is een reisgezel onderweg, een inspiratie voor het werk, een motivator tijdens het sporten, een extra boost in goede tijden, een steun in de moeilijke, ...
Het is een lach, een traan, maar het zit ook boordevol herinneringen waar je altijd weer even naartoe kan.
Het gevoel van dat ene nummer dat een zee van emoties doet opborrelen, je ogen met tranen vult, je hart doet bonzen, je laat glimlachen, je doet meezingen uit volle borst...
En ook al ben je veranderd, of is de wereld rondom je veranderd, het blijft altijd een bijna magisch nummer.
Zoals dé Dirty Dancing-soundtrack bij uitstek. Bijvoorbeeld.
Ik was nochtans geen echte fan van de film, maar wel van de opzwepende final dance-scène (geef toe: je hebt toch ook altijd in de dansschoentjes van Baby willen staan!). En als Bill Medley met zijn mooie, donkere bas-stem de eerste tonen van dit melige nummer inzet, dan bekruipt me een mix van kippenvel, big smile en vochtige oogjes. Waarom? Beats me. Feit is dat ik mezelf even niet herken als deze op de radio komt. :) Het is gewoon een héérlijk nummer, dus: lekker luid zetten, meekwelen en...having the craziest time of your life!
Haal die dansschoentjes (en dat lief) dus maar even van onder het stof dit weekend. ;) ;)
Have a happy one!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten