zaterdag 10 november 2012

Brief aan de school

Laten we een taboe maar een kopje kleiner maken bij deze.  Ook al heeft niemand er echt zaken mee en hoef ik dit niet te vertellen.  Maar ik ben ervan overtuigd dat ook dit voor velen herkenbaar is...en omdat in het leven niet alles verloopt zoals je het zelf wil, zeker? 

Mijn kind heeft het niet makkelijk op school.  Voilà, het is eruit. 
Aan die lat, die hoge lat, geraken is zwaarder dan gedacht.  En ja, elke dag is zelfs een kleine strijd.  Waar het 1e leerjaar een ware cultuurshock was t.o.v. de kleuterschool, is dat in het 2e leerjaar minstens zo het geval.  Maal-en deeltafels staan nu op het programma.  Wat een hel.  Althans, voor onze kleine man toch. 

Taal daarentegen lijkt wel zijn natuurlijke habitat.  Lezen en schrijven...smoothly.  Toch vreemd dat daar zelden of nooit een mediaan te bespeuren valt.  Jammer...
Het zou zoonlief alleszins een extra boost geven.

En dan stel ik me de vraag, beste school, of er ook nog plaats is voor de talenten en voor het welzijn van een kind.  Ik hoop vurig van wel.  Al heb ik nu, en vergeef me als het niet zo is, het gevoel dat enkel de tekorten in een vuurrood spotlicht gezet worden. 
Mijn kind van 7 kan ondertussen die vuurrode kanttekeningen lezen.  En, zoals u weet, kan hij dat erg goed.

We oefenen, oefenen, oefenen...optellen, aftrekken, brugoefeningen, vermenigvuldigen, delen, enz...hij geeft het beste van zichzelf, ook op de zogezegde huiswerkloze dagen.  Ja, ik heb soms medelijden met hem.  En dan zie ik niet meer het onbezorgde kind van weleer.  Nee, eentje met zorgen en prestatiedruk.

En dat, beste school, is nu net iets waarvan ik hoop dat men in de toekomst - en hoe sneller, hoe liever- veel meer aandacht voor zal hebben bij de ontwikkeling van een kind.  Een kind van 7, zonder zelfvertrouwen en zonder plezier in school, dat kan toch niet de bedoeling zijn?

groeten,

Een fiere mama



7 opmerkingen:

  1. Een school (leerkracht) die je kind (en jezelf) zulke stress bezorgt is het niet waard jouw kind te mogen begeleiden! Er bestaan een pak scholen waar medianen geen vergelijkingsdoel zijn voor 7-jarigen. Laat je kind niet verknoeien, ga NU METEEN op zoek naar goed onderwijs en een school die gelooft in jouw kind met zijn talenten en moeilijkheden!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sterk, Isabelle, dat je hierover schrijft! Dat is inderdaad de stille hoop van iedere ouder: dat z'n kind meekan, maar nu éénmaal niet ieder kind kan de beste zijn in alles...Ik hoop van ganser harte dat je lieve schat héél snel zijn plezier terugvindt, hoedanook!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Mieke en Katleen: bedankt! Inderdaad, je kan niet in alles goed zijn en dat hoeft ook niet. Maar je verwacht wel dat een school daarover dan op een professionele manier communiceert met de ouders (en vooral niét in bijzijn van het kind) en alles eraan doet om je kind op weg te helpen, op dat ene moeizame vlak. Dat gevoel krijg ik nu niet, integendeel. Na wat informeren, besef ik dat er tussen lagere scholen echt een groot verschil kan zijn in aanpak. Had ik niet verwacht. En mijn kind is misschien gebaat bij een andere aanpak (in een andere school)? We gaan nog niet op de zaken vooruit lopen, maar we gaan andere opties toch sterk overwegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Inmiddels de oorzaak gevonden van zijn rekenproblemen, nl. een lateralisatiestoornis. Vorige week werd hij daarop getest. Een alterte lezeres van mijn blog heeft me die tip doorgegeven, waarvoor nog steeds zéér veel dank! Al zou je verwachten dat de school dergelijke signalen geeft, of zou moeten geven. Als ouder had ik er nog nooit van gehoord. Gelukkig is er iets aan te doen, dmv psychomotorische therapie. Wekelijks een uurtje. Opluchting!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pet af voor dit stuk, mooi en scherp geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Beste Mama, ik herken het helemaal. Toen mijn zoon 7 was vroeg hij of je veel moest leren om vuilnisman te worden. Ik zei toen "neen, niet zo heel veel". Nou dan word ik dat zei hij, want ik haat school. Toen ging me een lichtje branden en ik dacht, dit kan noooooit de bedoeling zijn. Uiteindelijk zijn we geswitcht naar een Vrije School en heb ik nu een heerlijk nieuwsgierig en leergierig kind dat er zin in heeft !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Petra, bedankt voor je reactie! Fijn te horen dat het zoveel beter bij jullie gaat! Hier denken we er ook aan om van school te veranderen, maar naar welke school,vragen we ons dan af. Wat is de beste keuze, want het is natuurlijk ook afhankelijk van je kind en zijn persoonlijkheid. Moeilijk!

      Verwijderen