vrijdag 29 augustus 2014

Last minute-mama

Ik ging zo'n weekje voor de eerste schooldag nog bloggen. Over hoe snel de vakantie wel is gegaan. Maar dat weekje werd effectief de laatste vakantiedag. Vandaag dus. Zoals dat met elke laatste vakantieweek gaat, is dat voor mij - dé last minute-mama - er eentje van: waar is die turnzak nu gebleven en oeps, de turnpantoffels zijn te klein en eigenlijk geldt dat ook voor de volledige garderobe van de oudste en ach ja, de koekendoosjes waren zoekgeraakt op school, ... Enfin: zaken waarvoor ik dus 9 weken de tijd had, maar die zich in mijn geval opdringen in... de laatste vakantieweek. Dat heb je met last minute-mama's...

Ik weet alvast wat noteren op mijn lijstje met voornemens voor het nieuwe schooljaar.
September lijkt tegenwoordig wel een beetje het nieuwe januari. Ik betrap mezelf erop dat ik volop nieuwe plannen maak en boordevol goede intenties zit. 
Over de gezonde en vooral gevarieerde maaltijden die ik elke dag op tafel ga toveren, bijvoorbeeld. En dat ik daar toch dringend een weekschema'tje van moet maken, inclusief boodschappenlijstje.
En dat die maaltijd dan zo goed als klaar moet zijn op de piekdagen.

En dat ik een toonbeeld van geduld ga zijn als de kinderen hun huiswerk maken, terwijl die maaltijd rustig verdersuddert op het vuur.

En dat ik elke dag een kwartier vroeger ga opstaan. Om zelf deftig wakker te zijn, alvorens de rest van de familie ontwaakt. Halfslaperig in combinatie met de ochtendrush? Hello baaldag. Zelfkennis is het begin van alle wijsheid, zeggen ze. 
Dit voornemen stemt me trouwens zeer benieuwd, want die zelfkennis leert me ook dat ik een anti-ochtend-mens pur sang ben.

Ik ga voortaan ook alle schoolbriefjes en agenda-notities met een volledig in plaats van een half oog lezen. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik aan de schoolpoort sta op een pedagogische studiedag. Of dat de turnzak en niet de zwemzak mee is. Al zijn ze nu op een leeftijd dat ze dat zelf kunnen aangeven, dus in dat geval pleit ik gedeelde schuld. 

Maar toch, ik ga minder last-minute zijn. Echt... 
En nee: onder druk presteer ik het beste, is deze keer geen geldig excuus. Een first-minute mama zal en wíl ik niet zijn, maar een beetje discipline en routine kweken is geen overbodige luxe. Zeker na een vakantie waar structuur absoluut niet in ons woordenboek stond.

Zo, van de theorie zijn we alvast overtuigd. Nu nog de praktijk. 


Veel succes met de eerste schooldagen!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten