Thirty-something...

Ook al zijn de temperaturen dezer dagen nog behoorlijk zomers...je kan niet ontsnappen aan het naderend najaar.  De dagen korten zienderogen af en laat zonderjasterras-weer is er niet meer echt bij.  Eén voordeel van het najaar: er is tenminste weer wat op TV.  Niet dat ik een TV-addict ben, eigenlijk helemaal niet.  Met de jaren verlies ik precies concentratie en moet het al fenomenaal goed zijn, opdat ik het van A tot Z uitkijk.
Behalve als Carrie & Co op TV verschijnen... ja, ik ben verslingerd aan Sex and the City.  Ik denk dat ik al meer dan 10 jaar lang àlles gezien heb wat er te zien viel...de series, de films, herhalingen van herhalingen van herhalingen...werkelijk à-l-l-e-s.
Het is zelfs zo erg dat ik dialogen gewoon kan mee-lippen. 

10 jaar geleden stond hun leefwereld nog relatief ver van me af.  Maar vandaag zit ik er, als dertiger, middenin.  Zo ineens...!  PATS, gecatapulteerd met een schurk van een teletijdmachine!  Nu ja, middenin ook weer niet helemaal, want ik woon niet in hotspot Manhattan, en ik kan me helaas geen Manolo Blahnik's permitteren, maar dat terzijde...

De aflevering Twenty-something girls vs. thirty-something women vond ik één van de toppers.  Hilarische taferelen... Dertigers die de dreiging van twintigers aan den lijve ondervinden.
Ja, 10 jaar geleden hilarisch, want op dat moment zat ik in het twintigers-kamp...nu aan de andere kant van de front linie.   Ook een kamp met voordelen: rust en stabiliteit en zo...

Maar ik ben nu al een half jaar 35 en toch is het, om één of andere bizarre reden, moeilijk wennen aan het getal.  Thirty-something klinkt dan net iets beter...tot nog toe heb ik er nog geen Nederlandse vertaling van gevonden, jammer...
En al is 35 een mooi getal, de 5 mompel ik er toch maar liever zo onverstaanbaar mogelijk bij.

Hoedanook word je van tijd tot tijd eens goed met de neus op de feiten gedrukt...
Laatst nog... op een mooie zomerse dag passeerde ik in de stad 2 gastjes...een jaar of 17, schat ik.  De ene fluit me na, maar mijn lichte triomf was van korte duur, toen de andere hem in de zij porde en siste: allé gij, dat is wel een oudere, hé!  SHOCK!
Maar eigenlijk ook wel grappig...of die keer dat een vriend me doodleuk zei dat het ouder worden me 'goed staat'.  OK, got the message.  Een onpliment noemen ze dat dan...een compliment dat er eigenlijk geen is.

Ach ja, en dan kan je je optrekken aan je bent maar zo oud als je je zelf voelt... (dat dat soms véél ouder is dan 35...na een nachtje doorzakken bvb, vergeten we even)
En dan doe ik nog maar eens een rondje met mijn Sex and the City-vriendinnen... Leve de DVD-box!

En weet je, eigenlijk zit het hem allemaal in 1 enkel woord...

thirty-something WOMEN vs. twenty-something GIRLS.  

Ha! :)